رسم است که در ایام کریسمس و در واقع آخرین ماه از سال میلادی چهار شمع روشن می نمایند، هر شمع یک هفته می سوزد و به این ترتیب تا پایان ماه هر چهار شمع می سوزند.

در هر یک از چهار یکشنبه قبل از کریسمس، یک شمع ظهور روشن می شود. نام های ۴ شمع عبارتند از امید، عشق، شادی و صلح.

تاج گل ظهور نمادی قابل درک را منتقل می کند: شکل دایره ای که آغاز و پایانی ندارد، نشانه ابدیت و بی نهایت است. نشان دهنده رستاخیز است. چهار شمع روی تاج گل را می توان به عنوان چهار نقطه اصلی روی کره زمین تعبیر کرد. سبزه درختان صنوبر در زمستان نیز رمز امید است: در میان یخ و برف، در سرما و تاریکی، زندگی تازه ای آماده می شود. علاوه بر این، نوری در تاریکی زمستانی وجود دارد که از یکشنبه تا یکشنبه بر قدرت آن افزوده می‌شود: تصویری گویا از انتظار آمدن مسیح، «نور واقعی» که در تاریکی می‌درخشد و می‌خواهد در میان ما ساکن شود.

تاریخچه تاج گل ظهور ارتباط نزدیکی با یوهان هینریچ ویچرن دارد. سخنور الهیات هامبورگی۱۸۵ سال پیش آن را با شمع های زیادی تزئین کرد – امروزه تاج گلی که معمولاً از سبز صنوبری ساخته می شود و چهار شمع روی آن از آداب و رسوم کریسمس است.

خاستگاه سنت تاج گل (Advent) به قرن۱۹ باز می گردد که کریسمس نقش مهمی در آن ایفا کرد. در راوهن هاوس پروتستان در هامبورگ – بنیادی برای مراقبت از کودکان بی سرپرست توسط یوهان هینریش ویچرن در سال۱۸۳۳ تأسیس شد. در آستانه کریسمس، بچه‌های ویچرن مدام می‌پرسیدند که بالاخره کریسمس کی خواهد بود. او برای خوشحال کردن کودکان در این مرکز و به نمایش گذاشتن روزهای منتهی به کریسمس، و البته برای جلوگیری از این سوال و تسهیل انتظار برای کودکان، در سال۱۸۳۹ نوعی تقویم کریسمس ساخت.

اولین تاج گل اَدوَنت(ظهو)ر: یکی با نورهای زیاد

او یک چرخ واگن را برداشت و به اندازه روزهایی که از یکشنبه اول تا شب کریسمس وجود داشت، به آن شمع وصل کرد -واقیعیت این است که برخلاف تقویم‌های ظهور امروزی -که روزها را از اول دسامبر تا کریسمس می‌شمارد و البته همیشه۲۴ روز را نشان می‌دهد- از اولین ظهور تا کریسمس هر سال تعداد روزهای متفاوتی وجود دارد. یعنی ۲۲ روز اگر شب کریسمس در چهارمین یکشنبه ظهور باشد، تا حداکثر۲۸ روز اگر شب کریسمس در شنبه بعد از چهارمین یکشنبه ظهور باشد.

اولین تاج گل یوهان هاینریش ویچرن در سال۱۸۳۹ دارای ۲۴ شمع بود.

ویچرن تاج گل را در نمازخانه یتیم خانه آویزان کرد. او ۲۰ شمع قرمز کوچک و چهار شمع سفید ضخیم داشت. هر روز یک شمع جدید روشن می شد – یک شمع کوچک برای روزهای هفته، یک شمع بزرگ برای یکشنبه های اَدوَنت. این بدان معنی بود که بچه ها همیشه می دانستند چند روز تا کریسمس باقی مانده است. تاج گل همچنین یک نتیجه جانبی خوب داشت: بچه ها به روشی ساده شمارش را یاد گرفتند.

در حدود سال ۱۸۶۰ بود که تاج گل با سبز صنوبری تزئین شد و تا آغاز قرن بیستم به کلیساهای پروتستان و خانواده ها وارد شد. گفته می شود که در سال۱۹۲۵ برای اولین بار تاج گلی در کلیسای کاتولیک در کلن آویزان شد. بعد از جنگ جهانی دوم در سراسر جهان و به هر شکل ممکن یافت می شود. 

امروزه تاج های گل ساخته شده از پارچه، پلاستیک، چینی، تاج های تاشو برای سفر و موارد دیگر وجود دارد. همه آنها یک چیز مشترک دارند: بر خلاف تاج گل ویچرن، فقط چهار شمع روی آن وجود دارد – برای یکشنبه های اَدوَنت(ظهور). شمع های باقیمانده به مرور زمان از بین رفتند، زیرا برای قرار دادن بیش از۲۰ شمع، یک تاج گل باید یک تا دو متر قطر داشته باشد.

با این حال، در راوهن هاوس در هامبورگ، سنت ویچرن حفظ شده است. در آستانه کریسمس، هنوز هم می توانید تاج گل اصلی Advent را پیدا کنید، همانطور که یوهان هینریچ ویچرن در سال ۱۸۳۹ اختراع کرد. با مجموع۲۴ شمع.

منبع:

www.ndr.de/geschichte