جشن دیگان

ایرانیان باستان معتقد بودند که «شادى» از جلوه هاى نیک زندگى است و به همین دلیل، همیشه مى کوشیدند تا با جشن گرفتن مناسبات مختلف، اندوه را از خود دور ساخته و زندگى را به گونه اى جشن بگیرند.

در هر ماه، یک بار نام روز و ماه یکی هستند. زرتشتیان این روزهای همنام شدن روز و ماه در هر ماه را جشن می‌گرفتند. این دوازده جشن به نام ماهها، فروردینگان ، اردیبهشتگان، خردادگان، تیرگان، امردادگان، شهریورگان، مهرگان، آبانگان، آذرگان، دیگان (۲۵ آذر، ۲ و ۹ دی کنونی و ۸، ۱۵ و ۲۳ دی زرتشتی)، بهمنگان و اسفندگان خوانده می‌شود.

ایرانیان باستان، در ماه‌های مختلف سال جشن وشادی داشتند اما ماه دی تفاوتی اساسی با ماه‌های دیگر داشت.

شروع زمستان و ماه دی برای ایرانیان از اهمیت بالایی برخوردار بوده، سردترین ماه سال به نام خدای بزرگ نامگذاری شده بود تا در گذراندن سرمای سخت یاری‌بخش مردمان باشد. 

دی یا دتوشو Daatoshu به معنی دادار و آفریدگار است و در نامه های اوستایی اغلب به جای واژه اهورامزدا به کار رفته است. اگر به نام سی روز ماه توجه کنید، مشاهده می نمایید که روزهای هشتم و پانزدهم و بیست و سوم هر ماه به نام دی نامگذاری شده و برای تمیز آنها از یکدیگر هر یک به نام روز بعدش خوانده شده است و اورمزد که آن هم نام خداوند می باشد. بدین گونه : اورمزد، دی بآذر، دی بمهر و دی بدین. بنابراین در ماه دی چهار روز به نام خدا نامیده شده و در ماه دی چهار بار جشن دیگان برگزار می شود.

اورمزد و دیماه : نخستین روز دی ماه باستانی/ ۲۵ آذر ماه خورشیدی

دی به آذر و دیماه : هشتمین روز دی ماه باستانی/ ۲ دی ماه خورشیدی

دی به مهر و دیماه: پانزدهمین روز دی ماه باستانی/ ۹ دی ماه خورشیدی

دی بدین و دیماه : بیست و سومین روز دی ماه باستانی/۱۷ دی ماه خورشیدی

در کتاب پهلوی «بندهش» آنجا که «درباره چگونگی گیاهان» سخن به میان می‌آید، گل‌های بادرنگ و کاردک و شنبلید به ترتیب ویژه روزهای «دی به آذر» و «دی به مهر» و «دی به دین» معرفی شده‌اند.

در ایران باستان نخستین جشن دیگان در ماه دی یعنی روز اورمزد و دی ماه ، خرم روز نام داشته است و در این روز که شب پیش، بزرگترین شب سال بوده است، پادشاه و حاکم دیدار عمومی با مردم داشته است.به روایتی دیگر، طبق سنت، در اولین روز دی ماه شاهان ایرانی تاج و تخت شاهی را زمین گذاشته و با لباسی سپید به سمت صحرایی می رفته و بر روی فرش سفید می نشستند و نگهبانان و دربانان کاخ شاهی و همه خدمتکاران و برده ها در سطح شهر آزاد شده و مثل دیگران زندگی می کردند و همگی چه رئیس و چه پادشاه و چه مردم عادی به طور یکسان و در یک جایگاه بودند.


تو چی فکر می کنی؟

تازه ها