جانا: خطاب به کسی که مانند جان عزیز باشد، ای جان، ای عزیز، عزیزا، ای محبوب

جریره: از شخصیت های شاهنامه، نام دختر پیران ویسه، همسر سیاوش و مادر فرود. پس از داخل شدن به توران، پیران ویسه سپهبد افراسیاب دختر خود جریره را بدو داد. از او پسری آمد موسوم به فرودو. پس از چندی سیاوش بمیل خودِ پیران، دختر افراسیاب را موسوم به فرنگیس به زنی گرفت. (از یشتها تألیف پورداود ج ۲ ص ۲۳۲). و سیاوش را همچنین کیخسرو بود از فرنگیس دختر افراسیاب و فرود از جریره دختر پیران ویسه و به روایتی گویند خواهر بود پیران را. (از مجمل التواریخ و القصص ص ۲۹  (دهخدا)

نام های پسرانه اصیل پارسی به همراه معنی (ج) 

جوانه: نو، جوان، شاخه تازه درخت، تازه، به مجاز جوان، اندام نورس، فشرده، و قابل رشدی در گیاه که در انتهای شاخه، کنار دمبرگ وجود دارد.

چام: ناز و عشوه، چم و خم باشد، خرامیدن بناز

چکامه: شعر به ویژه قصیده

چکاو: چکاوک، نغمه ایست از موسیقی نوای چکاوک. 

چکاوک:پرنده ای خوش آواز و کمی بزرگ تر از گنجشک که تاج بر سر دارد، نوعی مرغابی، (در موسیقی پارسی) گوشه ای در دستگاه همایون،

چَمان: ویژگی کسی که با ناز و خرام راه برود، خرامان، خرامنده، پیاله شراب، پیمانه باده، آن که می خرامد و با ناز حرکت می کند، رونده، راهوار

چیستا: دانش، آگاهی، فرزانگی، نام فرشته دانش و فرزانگی که با صفت هایی چون راست ترین توصیف شده است، نام جوانترین دختر زرتشت، ایزد دانش 

خوشه: تعدادی دانه، میوه یا گل که به محور متصل باشند، دسته ای از ستارگان، سنبله، دسته ای از ستارگان که به نظر می رسد خواص مشترکی دارند، نام ششمین صورت فلکی که به شکل دوشیزه ای که خوشه گندم به دست است.

خیری: گلی است زردرنگ که میان آن سیاه باشد و آنرا همیشه بهار گویند. گلی است و انواع آن بسیار است یکی از آنها سیاه رنگ است ، زن نیکو و گزیده، بسیارخَیّر