آبان: (دختر، پسر) (پهلوی) ماه هشتم از سال خورشیدی. نام فرشته نگهبان آب، آبها. (در گاه شماری) (در قدیم) نام روز دهم از هر ماه خورشیدی، (در آیین زرتشتی) 

آبستا: (پهلوی) اوستا، اساس بنیاد اصل، کتاب مقدس زرتشتیان

آترین: (اوستایی، پهلوی) آترینا، آذرین، نام پسر اوپَدرَم که به نوشته سنگ نوشته بیستون در زمان داریوش پادشاه هخامنشی در خوزستان یاغی شد و خود را پادشاه خوزستان خواند.

آتش: (دختر، پسر) فروغ و روشنایی، حرارت توأم با نور، یکی از عناصر چهارگانه. (به مجاز) حرارت و گرما، (به مجاز) عواطف تند، شور و شوق.

آتین: (دختر، پسر) (اوستایی، پهلوی) جدید، نو، موجود شده، پیدا گردیده، به هم رسیده،، در زبان زند و پازند جدید، بوجود آمده. 

آذربرزین: آتش باشکوه، آتش باشکوه یا شکوه آتش مرکب از آذر (آتش) + برزین (با شکوه)

آدرین: (فارسی، لاتین) آتشین، زیباروی، (آدرین= آتش، ین (پسوند نسبت))، سرخ روی، آدریانوس، به فتح ی، یکی از پادشاهان روم که فتوحات زیادی داشت و به ادبیات علاقمند بود.

آذرآیین: نام پسر آذر ساسان، نام چهارمین آتشکده از هفت آتشکده ایرانیان

آذرافروز: نام پسر اسفندیار، روشن کننده آتش 

آذرباد: نام موبد موبدان روزگار شاپور دوم، پاینده و نگهبان آتش

آذرخش: صاعقه، برق، نام نهمین روز از ماه آذر، (آذرگشسب را هم گاه آذرخش گفته اند)، [این واژه تصحیفِ «آذرجشن» است و آذرجشن، جشنی در روز آذر (نهم) از ماه آذر بوده که در این روز به زیارت آتشکده ها می رفتند.

آذرفر: (تاریخی و کهن) دارای شکوه وجلالی چون آتش، نام یکی از بزرگان عهد هخامنشی

آذرکیوان: آتش بزرگ، از موبدان بزرگ زرتشتی، شیراز در روزگار حافظ و مؤسس آیین خاصی به همین نام

آذرمهر: (دختر، پسر) مرکب از آذر+ مهر، محبت خورشید، مهربانی خورشید، نام یکی از موبدان ساسانی و همچنین یکی از هفت آتشکده بزرگ ایرانیان

آراد: (مذهبی) آرای، آراینده، بخشنده، سپید دست، جوان مرد، آراسته، نگاریده، (در آیین زرتشتی) نام فرشته موکل بر دین و تدبیر امور و مصالحی که به روز آراد متعلق است که روز بیست و پنجم ماه خورشیدی در ایران قدیم که در این روز نو پوشیدن را مبارک و سفر را شوم می دانند.

آرام: خاموش، خلوت، دنج، ساکت، آرامش، استراحت، صبر، قرار، ثبات، سکون، بردبار، رزین، صبور، معتدل، ملایم، موقر، بی جنبش، بی حرکت، ساکن، آسوده، راحت، فارغ بال، آهسته، باتانی

آرتا: (تاریخی و کهن) مقدس، پاک، راست گفتار، درست کردار، نام پهلوان پارسی، ارتا (به فتح الف) در اوستا به معنای مقدس آمده است.

آرتین: (تاریخی و کهن) پاک و مقدس، عاقل و زیرک، از شخصیت های شاهنامه، نام پهلوان نامدار پارسی، هفتمین پادشاه ماد، منسوب به آرت، پاکی و تقدس، آرش، نام پهلوان نامدار پارسی در زمان منوچهر پادشاه پیشدادی که در تیراندازی بسیار توانا بوده است.

آردا: (اوستایی،تاریخی و کهن) آرشا، مقدس، نام موبدی در زمان اردشیر بابکان پادشاه ساسانی، اَرتا، مقدس، (اَعلام) فرزند هیستاسب هخامنشی

آرشام: نیرومند، قوی هیکل، پسر آریامنه و پدر ویشتاسپ از خاندان هخامنشی، دارای زور خرس، خرس نیرو، پسر آریامنه و پدر ویشتاسپ و نام نیای داریوش بزرگ شاهنشاهِ هخامنشی پیش از میلاد

آرشان: دلیر، دلاور، نام پسر اردشیر دوم، درست، نام پسر ارته باز که یونانیان وی را «آرسنیس» نوشته اند، (در اعلام) نام پسر اردشیر دوم و نام پسر ارته باز که یونانیان وی را ‘آرسنیس’ نوشته اند، (به فتح الف و کسر یا سکون ر) مرکب از ارش به معنای عاقل و دانا + ان پسوند کثرت یا مداومت، بسیار دانا، بسیار هوشمند، نام پسر اردشیر دوم پادشاه هخامنشی، مرد، نام پسر اردشیر دوم پادشاه هخامنشی

آرمان: آرزو، خواسته، کمال مطلوب، حسرت، تصوراتی که برای ساختن جنبه های گوناگون زندگیِ مطلوب در ذهن انسان هاست، آنچه باید باشد و به آن می اندیشیم، از شخصیت های شاهنامه، نام سردار خسروپرویز پادشاه ساسانی

آرمیا: آرامش دهنده، آرام کننده

آرمین: از شخصیت های شاهنامه، مرد همیشه پیروز، آرام گرفتن، دلیر، نام چهارمین پسر کیقباد سردودمان کیانی

آریا: آزاده، نجیب. (اَعلام) شعبه ای از نژاد سفید که از روزگاران بسیار قدیم در ایران، هند و اروپا ماندگار شده اند. نژاد هند و اروپایی، نژاد هندو اروپائیان که در عهدی بسیار کهن با هم زندگی می کردند و بعدها به دو بخش بزرگ تقسیم شدند. گروهی به هند و ایران آمدند و گروهی به اروپا رفتند. نام ایران از این کلمه گرفته شده است. در زبان کلدانی به معنی برج اسد، درخت آمله که دارای میوه هایی ترش و کوچک مانند آلو است، اصیل و آزاد، فرمانده ارتش ایران در روزگار کورش

آریامن: آرامش دهنده، نام فرمانده ناوگان دریایی خشایار شاه

آریامنش: آرامش دهنده، خوشبختی دهنده، (اَعلام) نام فرمانده ی ناوگان خشایارشاه که سرداری رشید و شجاع در جنگ «سالامین» بود. (در اعلام) نام فرمانده ناوگان خشایارشاه که سرداری رشید و شجاع در جنگ سالامین بود، دریا سالار خشایارشاه پادشاه هخامنشی، دارای خوی و رفتار آریایی، نام پسر داریوش

آریامهر: ترکیب دو اسم آریا و مهر (آزاده و محبت)، برخوردار از محبت آریایی، نام یکی از سرداران داریوش سوم پادشاه هخامنشی، خورشید آریاییان

آرین: آریایی، آزاده، نجیب، آریا، مرد آریایی، آریایی نژاد، از نسل آریایی

آریو: (تاریخی و کهن) آریایی، منسوب به قوم آریایی، (آری= آریا، او (پسوند نسبت و شباهت))، شبیه آریائیان، (آری = آریا + او/، نام یکی از سرداران بزرگ پارسی زمان داریوش سوم پادشاه هخامنشی در نبرد با اسکندر مقدونی

آریو بَرزَن: کنایه از قدرت و خشم پارسی، نام یکی از سرداران بزرگ پارسی. (اَعلام) نام سرداری از سرداران داریوش سوم در هنگام هجوم اسکندر مقدونی به ایران، که شرافتمندانه از جان خود و همراهانش گذشت و تا واپسین دم ایستادگی کرد، آتش پارسی

آزاد: رها شده از گرفتاری یا چیزی آزاردهنده، فارغ و آسوده، فارغ، آسوده، بی دغدغه خاطر، مختار، صاحب اختیار. درخت جنگلی (آزاد درخت)، (در قدیم) نجیب، شریف، آزاده، (در قدیم) (شاعرانه) صفتی است برای بعضی گیاهان، درختی جنگلی و بلند، رها شده از تعلقات دنیوی

آژمان: (کردی) بی نهایت و بی زمان

آژند: کلاف نخ، گل و لای ته حوض و جوی. ملاط، پیوند دهنده، چسباننده، در اصطلاح بنایی ملاطی که بین ردیفهای آجر می گذارند، نام گلی است.

آستیاک: مار افسانه‌ای، از صورت‌های فلکی، نام چهارمین و آخرین پادشاه ماد

آوید: (پسر، دختر) عقل، دانش، (در زبان اوستایی کلمه های «آوید، وید، ویدا» هر سه به یک معنی به کار رفته است)، عقل (در زبان اوستایی کلمه های ‘ آوید، ویدا ‘ هر سه به یک معنی به کار رفته است)، مشتاق و خواهان

آیریک: آریایی، نام نیای یازدهم زرتشت