درزمان های قدیم که تست های امروزی برای تشخیص حاملگی وجود نداشت، مردم کارهای عجیب و غریبی انجام می دادند.

تست سیر/پیاز: به طور حتم شنیده اید که قدیمی‌ ها معتقد بودند که سیر و پیاز ارواح خبیث را دفع می‌کنند. اما سیر و پیاز کاربرد دیگری هم داشت. آنها می‌توانستند تشخیص دهند که آیا زنی در یونان  باستان باردار بوده است یا خیر. عمل آزمایش اینگونه بود که شب هنگام، سیر یا پیاز را نزدیک واژن زن تحت آزمایش قرار می‌دادند. اگر تا صبح، نفس زن بوی آنها را می گرفت، تشخیص داده می شد که حامله نیست. در غیر این صورت، تصور می شد که زن حامله است و کودک مانع از حرکت بوی سیر یا پیاز به سمت بالا شده است.

آزمایش گندم و جو:  استفاده ترکیبی از این دو بذر هم نوع دیگر تست حاملگی در مصر باستان بود. زمانی که زنی مشکوک به بارداری بود، از او خواسته می شد در کیسه‌ای که هر دوی این دانه‌ها را داشت، ادرار کند. بعد از آن اگر جو، جوانه میزد جنین پسر بود. اگر گندم جوانه میزد زن، دختر حامله بود و اگر هیچ کدام جوانه نمی زد، او باردار نبود.

تجسم کنید اگر بچه دوجنسیتی بود یا یک زن، دوقلو حامله بود چه اتفاقی می افتاد؟

این که جوانه زدن سریع دانه ها نشان دهنده بارداری باشد، عجیب به نظر می رسد، اما براساس نوشته ای در وب سایت دانشگاه هاروارد، چندین مطالعه مدرن نشان داده اند که این روش بسیارخوب عمل می کند و ۷۰تا ۸۵ درصد بارداری ها را به درستی شناسایی می کند.  

آزمایش چشم: در قرن شانزدهم، دکتر ژاک گیمو، جراح سلطنتی مشهورفرانسه می گفت که چشمان زن می تواند تشخیص دهد که آیا او باردار است یا خیر. به گفته وی، اگر زن باردار بود، نگاه های او عمیق‌تر شده، مردمک‌هایش کوچک‌تر شده، پلک‌هایش افتاده و رگ‌های گوشه چشمش متورم می شود.

در اروپا، با شروع قرون وسطی، گروهی با نام ”پیامبران ادرار” ادعا می کردند که می توانند حاملگی را با انواع آزمایشات عجیب ادرار پیش بینی کنند. آنها بر این باور بودند که ادرار زنان باردار میخ را زنگ می‌زند. رنگ برگ را تغییر می‌دهد. و یا خانه موجودات کوچک و زنده است.

 این پیامبران کارشان اضافه کردن شراب به ادرار زنانی بود که باید از نظر بارداری بررسی می شدند. آن ها می دیدند آیا الکل به ادرار واکنش نشان می دهد یا خیر. یکی دیگر از آزمایش‌های ادرار قرون وسطایی شامل چسباندن یک سوزن به فنجان ادرار یک زن بود. اگر او باردار بود سوزن قرمز یا سیاه می‌شد.

تست کلید یا ضامن دَر: در این تست از یک کلید یا چفت و لولای در استفاده می شد. این آزمایش در قرن پانزدهم انجام می شد.در این روش از زنان خواسته می شد که دریک لگن یا حوضچه ای که چفت در یا کلید، در آن افتاده بود ادرار کنند. پس از گذشت سه ساعت، کلید از مخلوط خارج می شد. اگر طرح کلی کلید یا چفت در حوض باقی می ماند به این معنی بود که زن باردار است و بالعکس.  

تست شیر ​​مادر: در این آزمایش، زن شیر مادری را می نوشید که پسری به دنیا آورده بود. اگربعد از آن بالا می آورد، بارداری او تایید می شد

تست رنگ: این تست دارای پشتوانه علمی است و برای خوانندگان امروزی منطقی است. بسیاری بر این باور بودند که با پیشرفت بارداری و رسیدن به هفته ششم، قسمت خصوصی( قسمت تناسلی) زن تغییر رنگ داده و رنگی مایل به ارغوانی/آبی به خود می گیرد. این در واقع درست است. زیرا با پیشرفت بارداری، جریان خون در نواحی زیرین افزایش می یابد. با این تفاسیر، تصور کنید حدود دویست سال پیش (۱۸۳۰ میلادی) وقتی یک پزشک می خواست قسمت خصوصی بدن شما را چک کند چه احساسی می داشتید؟

ریختن گوگرد در ادرار و دیدن اینکه آیا کرم ها رشد کرده اند یا خیر

ابن سینا، فیلسوف ایرانی قرن دهم، روش کاملاً منحصربفردی برای آزمایش بارداری داشت. با استفاده از این روش، زن روی یک سطحی ادرار می کرد و روی ادرار او گوگرد ریخته می شد. اگر کرمی از آن بیرون می آمد، زَن باردار بود وگرنه، او حامله نبود.

منابع:

وب سایت دانشگاه آکسفورد

.Divination and Medicine: “Piss Prophets” and the Wheel of Urine. By Lindsey Fitzharr

.The thinn blue lineth, the history of the Prenancy test

Debunking homemade “pregnancy tests”: What you need to know

.Before There Were Home Pregnancy Tests