مبارزه با کارکردن کودکان

هر ساله ۱۲ ژوئن(۲۲یا ۲۳ خرداد)، روز جهانی مبارزه با کار کودکان است.

سازمان بین المللی کار (ILO) روز جهانی مبارزه با کار کودکان را در سال ۲۰۰۲ با هدف تمرکز بر گستره جهانی کار کودکان و اقدامات و تلاش های لازم برای حذف آن آغاز کرد.

این روز برای افزایش آگاهی در مورد وضعیت اسفناک کودکان کار در سراسر جهان برگزار می شود. صدها میلیون دختر و پسر در سراسر جهان تحت تأثیر این بیماری قرار دارند. کار کودکان مشکلی در کشورهای در حال توسعه و صنعتی است.

همه کودکانی که زیر ۱۴ سال مجبور به کار می شوند، کودک کار نامیده می شوند. طبق گزارش یونیسف، هند بالاترین تعداد کودکان کار را دارد.

کار کودک کاری است که به ضرر و به خطر افتادن کودک انجام می شود و برخلاف قوانین بین المللی و قوانین ملی است. این امر یا کودکان را از تحصیل محروم می کند یا آنها را ملزم می کند که بار دوگانه تحصیل و کار را به دوش بکشند. کار کودکان که باید حذف شود زیرمجموعه ای از کودکان در اشتغال است که بدترین شکل آن کار «بی قید و شرط» کودک، مانند برده داری یا اعمال مشابه برده داری، استفاده از کودک برای فحشا یا فعالیت های غیرقانونی است.

بدترین نتیجه کار کودکان شامل: بردگی کودکان، جدایی از خانواده، قرار گرفتن در معرض خطرات و بیماری‌های جدی و/یا رها شدن برای مراقبت از خود در خیابان‌های شهرهای بزرگ – اغلب در سنین بسیار پایین است.

اینکه آیا اشکال خاصی از “کار” را می توان ” کار کودک” نامید یا نه به سن کودک، نوع و ساعات کار انجام شده، شرایطی که تحت آن انجام می شود و اهدافی که توسط کشورها دنبال می شود بستگی دارد. پاسخ از کشوری به کشور دیگر و همچنین در میان بخش های داخل کشورها متفاوت است.

«بیایید به تعهدات خود عمل کنیم: به کار کودکان پایان دهیم!»

در چند سال گذشته، بحران‌های اقتصادی جهان، جنگ ها، و همه‌گیری کرونا، خانواده‌های بیشتری را در فقر فرو برده و میلیون‌ها کودک را مجبور به کار کرده است. تورم و گرانی ها باعث شده بسیاری از خانواده‌ها و جوامع برای کاهش فشاری که احساس می‌کنند به کار کودکان متوسل شوند. امروزه صدها میلیون کودک همچنان به کار مشغول هستند. این تقریباً یک کودک از هر ده کودک در سراسر جهان است.

بسیاری از این کودکان تمام وقت هستند. آنها به مدرسه نمی روند و زمان کمی برای بازی دارند یا اصلاً وقت ندارند. بسیاری از آنها تغذیه یا مراقبت مناسبی دریافت نمی کنند. آنها از فرصت کودکی محروم هستند. بیش از نیمی از آنها در معرض بدترین اشکال کار کودکان مانند کار در محیط های خطرناک، برده داری یا سایر اشکال کار اجباری، فعالیت های غیرقانونی از جمله قاچاق مواد مخدر و فحشا، و همچنین مشارکت در درگیری های مسلحانه هستند.

در حالی که تصور می شود درصد کودکان کار در کشورهای کم درآمد بالاترین است، در واقع تعداد آنها در کشورهای با درآمد متوسط بیشتر است. ۹ درصد از کل کودکان در کشورهای با درآمد متوسط پایین و۷ درصد از کل کودکان در کشورهای با درآمد متوسط بالا کودکان کار هستند.

صدها میلیون کودک در سراسر جهان درگیر کار کودک هستند.

این یعنی از هر ۱۰ کودک ۱ نفر

ILO(سازمان بین المللی کار) از نماد کارت قرمز برای افزایش آگاهی در مورد کودکان کار و جمع آوری حامی برای مبارزه با آن استفاده می کند. فوتبال نه تنها محبوب‌ترین ورزش جهان است که کل کشورها و قاره‌ها را بسیج می‌کند، بلکه از اصولی حمایت می‌کند که ILO(سازمان بین المللی کار) به دنبال ترویج آن است، مانند عدم تبعیض.فوتبال به همه بدون در نظر گرفتن نژاد، جنسیت، مذهب و سطح امکان می دهد.

چرخ سنجاقی(فرفره) که روی کارت قرمز نقش بسته است به نماد مبارزه با کار کودکان تبدیل شده است. پنج تیغه چرخ دنده، قاره‌های مختلف جهان را نشان می‌دهد و بادی که باعث چرخش آن می‌شود، اراده عمل و انتقال پیام است تا اینکه همه کشورها اقدامات کافی برای پایان دادن به کار کودکان انجام دهند.

کارت قرمز به طور گسترده در سراسر جهان استفاده می شود، به ویژه در افزایش آگاهی در مورد روز جهانی مبارزه با کار کودکان در ۱۲ ژوئن. شخصیت‌ها و هنرمندان برجسته حمایت خود را با برگزاری «کارت قرمز کار کودکان» نشان داده‌اند.